Categoriearchief: Iraq

ABM bepleit al 3 jaar voor een inclusieve politieke oplossing in Syrië

Aan de leden van de Vaste Commissie voor Buitenlandse Zaken van de Tweede Kamer van de Staten-Generaal

Enschede, 7 oktober 2015

Betreft: Syrië op de geannoteerde agenda Raad Buitenlandse Zaken d.d. 12 oktober 2015

Geachte leden van de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken,

Donderdagochtend heeft u uw maandelijkse Algemeen Overleg over de agenda van de Raad
Buitenlandse Zaken. Na enkele maanden afwezigheid, prijkt op de geannoteerde agenda nu
weer het kopje “Syrië”. Deze “hernieuwde urgentie” heeft Syrië, volgens de betreffende
Kamerbrief, “gekregen door de voor Europa steeds tastbaarder wordende vluchtelingenproblematiek, en vanwege het gebrek aan voldoende overeenstemming in de internationale gemeenschap over de te volgen strategie.” Het is voor ons wel bijzonder wrang dat de vluchtelingenstroom naar Europa en het Russische militaire offensief nu de reden zijn de
oorlog in Syrië weer op de agenda staat en dat de gewelddaden tegen de Syrische bevolking
dat de afgelopen maanden niet zijn geweest. Het gaat daarbij wat ons betreft met name om de
gewelddaden tegen de Aramese christenen in Syrië en hun erfgoed de afgelopen maanden in
Hassaka, Tadmor (Palmyra) en al-Qaryatain waarvoor we afgelopen zomer een aantal keren
(op 26 juni en op 8 augustus) met klem uw aandacht hebben gevraagd.

In deze brieven hebben we aangegeven dat de militaire acties van de internationale coalitie er
na een jaar nog niet in zijn geslaagd om ISIS merkbaar te verzwakken en, erger nog, blijkbaar
geen enkele bescherming kunnen bieden aan de Syrische bevolking en met name aan Aramese
christenen het tegen hen gerichte geweld door ISIS waardoor ook de afgelopen maanden weer
duizenden mensen op de vlucht zijn geslagen. We riepen en roepen u met klem op om tot een
andere strategie te komen om de Syrische bevolking en de Aramese christenen tegen ISIS te
beschermen, waarbij het nadenken over enige vorm van militair-operationele samenwerking
met het Syrische regeringsleger van Assad niet langer taboe zou mogen zijn.

Ook gaven we in onze brieven aan geen enkel heil te verwachten van de voorstellen van de
Turkse regering om in het noorden van Syrië een “veilig gebied” te creëren. Het zou de acuut
bedreigde bevolking geen enkele veiligheid bieden en bovendien zal een dergelijk “veilig
gebied” alleen maar door meer oorlogsinspanningen gecreëerd kunnen worden, die meer in de
Turkse strategie tegen de Koerden passen dan in de internationale strategie tegen ISIS. We
zijn dan ook ernstig verontrust door de berichten die juist vandaag naar buiten kwamen over
de overeenstemming die de Europese Unie met Turkije bereikt zou hebben en waarbij de EU
ingestemd zou hebben met dit onzalige Turkse streven in ruil voor medewerking van Turkije
om de vluchtelingenstroom richting Europa “in te dammen”.

Al drie jaar lang, sinds het moment dat Nederland met Patriot-eenheden een bijdrage wilde
leveren aan de indamming van de oorlog in Syrië, bepleiten we als Aramese Beweging voor
Mensenrechten een inclusieve politieke oplossing waarbij alle betrokken partijen om tafel zitten. Tot dusverre is het hier nooit van gekomen omdat met name Iran en Rusland in meer of mindere mate van de onderhandelingstafel werden geweerd. Zonder deze landen is een politieke oplossing echter niet mogelijk. In de Kamerbrief wordt gesteld dat de blokkade ten
aanzien van Iran nu opgeheven zou zijn, maar tegelijkertijd lijkt de argwaan ten aanzien van
de Russische intenties samenwerking met dit land in de weg te staan. In plaats van het onderkennen van de noodzaak om tot overleg en samenwerking met de Russische regering te komen, lijken de NAVO en ook de Turkse regering te kiezen voor een confrontatiepolitiek
waardoor de door De Mistura voorgestelde vredesonderhandelingen weer op de lange baan
geschoven dreigen te worden, terwijl alleen deze een eind kunnen maken aan het geweld en
aan de vluchtelingenstroom.

Zoals we u eerder schreven is de situatie te urgent voor dit soort politieke spelletjes: de
toekomst van de Aramese christenen in het Midden-Oosten staat op het spel en we dringen er
bij u ten zeerste op aan een internationale strategie te bepleiten die de burgerbevolking van
Syrië en met name ook de Aramese christenen en andere etnische en religieuze minderheden
daadwerkelijk beschermt en die leidt tot een zo spoedig mogelijke beëindiging van het al vieren-een-half jaar voortwoekerende geweld.

Nederland moet Turkije niet langer de hand boven het hoofd houden

(5-10-2015) Nederland moet Turkije aanspreken op diens onverantwoordelijke, oneerlijke en provocerende rol in het Syrische conflict, schrijft Aziz Beth Aho, voorzitter Aramese Beweging voor Mensenrechten op 5 oktober 2015 in de Volkskrant.

In de Volkskrant van 2 oktober verwaardigt de Eerste Secretaris van de Turkse Ambassade in Den Haag, Sabih Can Kanadoglu, zich om te reageren op het opinie-artikel van Ruben Gischler dat Turkije vluchtelingen in zou zetten als politiek middel. Het verband dat Gischler legt ’tussen de interne Turkse politiek en de vluchtelingencrisis is onverantwoordelijk, oneerlijk en nodeloos provocerend’, aldus Kanadoglu. De kwalificatie ‘onwaar’ ontbreekt.

Voor het volledige artikel klik op onderstaande link:

http://www.volkskrant.nl/opinie/nederland-moet-turkije-niet-langer-de-hand-boven-het-hoofd-houden~a4156612/

Christelijke safe haven en bewapening eigen milities vormen valse veiligheid

Op 24-7-2015 plaatste Trouw een sterk ingekorte versie van een reactie van de Aramese Beweging voor Mensenrechten (ABM) op het artikel “De Assyriërs hebben wapens nodig tegen IS” dat precies tien dagen geleden op de opinie-pagina van deze krant stond. Hieronder de oorspronkelijke, uitgebreidere versie:

http://hetnabijeoostennabijtwente.blogspot.nl/2015/07/christelijke-safe-haven-en-bewapening.html

In gesprek op het ministerie over de positie van Aramese christenen en Syrië

(14-7-2015) Vanmiddag heeft een delegatie van de Aramese Beweging voor Mensenrechten (ABM) naar aanleiding van de overhandiging van de petitie op 13 maart jl. aan minister Koenders, op diens ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag met een drietal beleidsambtenaren gesproken die verantwoordelijk zijn voor de thema’s godsdienstvrijheid en de regio Syrië, Irak en Jordanië.

In het gesprek zetten we uiteen dat ‘godsdienstvrijheid’ voor ABM niet enkel een individueel recht is, maar ook dat van een gemeenschap, inclusief haar structuren, gebouwen, religieus erfgoed en de erkenning van bepaalde uitingsvormen (zoals feestdagen) door de staat.

Lees verder via deze link:

http://hetnabijeoostennabijtwente.blogspot.nl/2015/07/in-gesprek-op-het-ministerie-over-de.html

Het huidige optreden tegen ISIS stopt ontvoeringen christenen in Syrië niet

Vlak voor het zomerreces heeft de Tweede Kamer feitelijk ingestemd met de verlenging van de Nederlandse deelname aan de strijd tegen ISIS. Bij het afsluitende Kamerdebat werd een motie van SGP-leider Van der Staaij aangenomen om te bevorderen dat christenen en andere minderheden zich na verdrijving van ISIS uit de nabij Mosul geleven Ninivévlakte daar opnieuw veilig zouden kunnen vestigen. De bittere realiteit is evenwel dat ISIS nog lang niet uit de woongebieden van Aramese christenen in Irak en Syrië zijn verdreven en dat juist een week voorafgaand aan het genoemde Kamerdebat Aramese christenen massaal moesten vluchten voor een aanval van ISIS op de door hun bewoonde wijken in de nabij Mosul in het oosten van Syrië gelegen stad Hassaka.

Vier maanden eerder waren duizenden Aramese christenen voor ISIS vanuit de Khabour-vallei naar Hassaka gevlucht. 150 Aramese christenen waren bij die aanval ontvoerd en over hun lot is nog steeds niet bekend. In antwoord op destijds gestelde Kamervragen deelt de regering de afschuw van de Kamer over deze ontvoering, maar stelt ze ook met zoveel woorden dat feitelijke bescherming van christenen en andere religieuze minderheden tegen aanvallen van ISIS niet mogelijk is in de opzet van de huidige strijd tegen ISIS. Er was, volgens het antwoord van het kabinet van begin maart 2015, “geen geloofwaardige partner op de grond”. “De bescherming van religieuze minderheden is [wel] een belangrijke doelstelling van de inzet van de coalitie”, zo stelt het kabinet in diezelfde brief, maar concrete maatregelen bestaan vooral uit verzoeningsprocessen die pas op langere termijn effect kunnen hebben.

In een aantal door de regering vorige maand aan de Kamer gestuurde brieven ter voorbereiding van het eerdergenoemde Kamerdebat, blijkt die “geloofwaardige partner op de grond” plotseling wel gevonden te zijn, en wel in enkele “tientallen grotere en kleinere strijdgroepen in Syrië die gelden als gematigd [en die zich bevinden] in heel het westelijke deel van het land”. De regering wil niet zeggen om welke strijdgroepen het gaat, maar erkent wel dat er berichten zijn over bondgenoten in de strijd tegen ISIS die steun geven aan “Jaish al-Fatah, een coalitie van acht strijdende groepen (…) zoals Ahrar al-Sham, het aan Al Qaida-gelieerde Jabhat al-Nusra en de aan de Syrische Moslimbroederschap gelieerde Faylaq alSham.” Deze groepen hebben hun belangrijkste basis in het noordwesten van Syrië, met name in de provincie Idlib.

Dat ze “gematigd” worden genoemd en in de media soms gewoon als “rebellen”, komt echter vooral door de vergelijking met ISIS waarin alles als “gematigd” kan gelden. Vergeten wordt dan dat juist door deze groepen en in het door hen beheerste gebied nog vóór de opkomst van ISIS eind april 2013 de Syrisch-Orthodoxe en Grieks-Orthodoxe aartsbisschoppen van Aleppo werden ontvoert, van wie sindsdien elk spoor ontbreekt. Dat geldt ook voor de Jezuïet Paolo Dall’Oglio terwijl een groep Grieks-Orthodoxe nonnen die eveneens in 2013 werd ontvoerd inmiddels is vrijgelaten. In 2014 werd de zich voor verzoening inzettende Nederlandse Jezuïet Frans van der Lugt door “rebellen” in Homs vermoord en werd de Fransciscaan Hanna Jallouf samen met 20 leden van zijn parochie in Qunaya ontvoerd. Dat jaar werden de christelijk Aramese steden Maloula en Sadat en de Armeense grensstad Kessab door jidahistische strijdgroepen (kortstondig) ingenomen waarbij de bevolking werd verdreven en hun bezittingen en godshuizen werden vernield. En recent werden de priester Jacques Mourad en de Franciscaan Dhiya Aziz ontvoerd. Dit gebeurde allemaal in het door de “gematigde strijdgroepen” beheerste westen en noordwesten van Syrië.

Naar aanleiding Kamervragen over de ontvoering van Jacques Mourad (die gesteld werden op basis van door de Aramese Beweging voor Mensenrechten aan de Kamer aangereikte informatie) stelde de regering er alles aan te doen om de religieuze minderheden in Syrië en Irak te beschermen, maar het antwoord op de vraag of “de internationale gemeenschap in actie [komt] voordat alle christenen en minderheden verdreven zijn, daarna of in zijn geheel niet?” bleef ze schuldig. De erkenning dat door Nederland en haar bondgenoten binnen de internationale coalitie gesteunde strijdgroepen zich hieraan schuldig (kunnen) maken en hierop aangesproken dienen te worden, lijkt ons een eerste stap naar een meer bevredigend antwoord.

Nieuwsbrief ABM juli 2015

ABM biedt een petitie aan Emile Roemer over de situatie van de Aramese christenen in het Midden-Oosten

Enschede (27-5-2015) Vanmiddag bood Elisabeth Kurt namens de Aramese Beweging voor Mensenrechten een petitie aan aan SP-fractievoorzitter Emile Roemer die vandaag op uitnodiging van de bestuurskundige studievereniging Sirius op de Universiteit Twente (UT) was. In de petitie, die vooral een actualisering inhield op de petitie die 10 weken eerder werd aangeboden minister Koenders bij zijn bezoek aan de UT op uitnodiging van dezelfde studievereniging, werd aandacht gevraagd voor de situatie van christenen in het Midden-Oosten die met name wordt bedreigd door het oprukken van ISIS.

Voor meer info http://hetnabijeoostennabijtwente.blogspot.nl/

ARAMEES-ARMEENSE STILLE TOCHT NAAR HERDENKING ARMEENSE GENOCIDE OP 24 APRIL A.S. IN ALMELO

PERSBERICHT

Enschede, 17 april 2015 – Op vrijdagavond 24 april 2015 organiseert de stichting Armeense Genocide Monument Almelo in samenwerking met de Armeens Apostolische Kerk in Almelo vanaf 18.15 uur een herdenkingsbijeenkomst van de Armeense Genocide die op deze datum precies 100 jaar geleden begon. Daarop vooraf aansluitend organiseert het Comité 1915, een samenwerkingsverband van Aramese en Armeense organisaties in Twente, een Stille Tocht. Deze zal om 16.00 uur van start gaan van de ingang van de R.K. Begraafplaats (Kerkhofsweg 1 Almelo) waar ook later naar Almelo en omgeving gevluchte overlevenden van de genocide begraven liggen en naar schatting anderhalf uur later aankomen bij het terrein van de Armeense Kerk (Vriezenveenseweg 174 Almelo) waar der herdenkingsbijeenkomst zal plaatsvinden.

Omdat het aantal parkeerplaatsen bij de R.K. Begraafplaats beperkt is en veel deelnemers uit Twente verwacht worden die met het Openbaar Vervoer naar Almelo zullen reizen, heeft de gemeente Almelo op verzoek van het Comité 1915 pendelbussen vanaf het NS-station Almelo naar de R.K. Begraafplaats beschikbaar gesteld. Deze zullen om 15.00 uur vanaf het station vertrekken naar de R.K. Begraafplaats en aan het eind van de totale herdenkingsbijeenkomst, rond 21.00 uur ’s avonds, de deelnemers aan de Stille Tocht ook weer van het terrein van de Armeense Kerk aan de Vriezenveenseweg naar het NSstation vervoeren.

Het Comité 1915 benadrukt dat de aard van de Stille Tocht niet toestaat dat er spandoeken, vlaggen en andere symbolen meegedragen zullen worden.

Contactpersoon voor de pers (niet voor publicatie): Aziz Beth Aho

The Passion 4 Syria

In het kader van The Passion organiseren de Syrisch-Orthodoxe kerk en de Protestantse Kerk in Nederland op Witte Donderdag 2 april een 12 kilometer lange Stille Tocht vanaf het Syrisch Orthodoxe klooster in Glane naar de Enschedese binnenstad. Hiermee willen we onze verbondenheid tonen met de christenen in het Midden-Oosten die ontvoerd of gevlucht zijn. We herdenken met Pasen het lijden van Jezus, maar wereldwijd zijn er volgers van Hem die dat lijden dagelijks aan den lijve ondervinden. Met deze Stille Tocht willen wij, samen met de lokale initiatieven Comité 1915, dat de 100-jarige herdenking van genocide op Armeense en Aramese christenen in het Ottomaanse Rijk organiseert, en Syria’s Request, dat een aantal concrete hulpprojecten in Syrië ondersteunt, aandacht vragen voor hun lot.

ABM biedt een petitie aan minister Bert Koenders van Buitelandse Zaken aan

“Buitenlandbeleid leeft weer in Nederland, vooral in Twente.” Dit zei minister Bert Koenders van Buitenlandse Zaken tijdens zijn gastcollege in het Amphitheater van de Vrijhof op de Universiteit Twente op uitnodiging van de Bestuurskundige Studievereniging Sirius.

De bestrijding van ISIS wordt besproken. Kun je deze groepering verslaan of zul je er op enig moment mee samen moeten werken? Samenwerking ziet Koenders niet zitten, maar hij plaatst daarbij zelf de kanttekening dat in Afghanistan nu ook besprekingen gaande zijn met de Taliban over mogelijke samenwerking en dat hield hij tien jaar geleden ook voor onmogelijk.

Probleem met ISIS is dat het een combinatie is van tenminste drie typen organisaties. In de eerste plaats is het een terroristische organisatie, gericht op het zaaien van angst bij de bevolking waarvan het een deel ook wil verdrijven of uitmoorden. In de tweede plaats zijn echter ook allerlei legerofficieren en bestuurders tot ISIS toegetreden die onder Saddam Hoessein dienden en in 2003 door de Amerikanen op straat werden gezet. Zij geven ISIS het karakter van toch iets als een staat met een geregeld leger en een bestuurlijke organisatie in de door hen gecontroleerde gebieden. En in de derde plaats beheerst ISIS alle trucs en technieken van een propaganda-oorlog waarmee ze ook mensen in het Westen aan zich weet te binden. Deze combinatie van drie soorten organisatie in één maakt het moeilijk ISIS te verslaan en maakt ook duidelijk dat niet met uitsluitend een militaire aanpak volstaan kan worden en dat ook politieke en zelfs mediale maatregelen nodig zijn.

Gevraagd naar de instelling van “safe havens” voor christenen in Syrië en Irak stelt Koenders dat hij dit op zich een sympathieke gedachte vindt, maar waarschuwt tevens dat het instellen van dergelijke safe havens in Bosnië 20 jaar geleden niet de veiligheid aan de burgerbevolking heeft kunnen bieden die met die term wel werd gesuggereerd.

Geconfronteerd met het feit dat Turkije ISIS ondersteunt, stelt Koenders dat lange tijd, niet alleen door Turkije maar ook door de Golfstaten, gedacht is dat men met ISIS Assad kon bevechten in Syrië, maar dat nu het middel erger dan de kwaal blijkt te zijn ook de Golfstaten en Turkije ISIS niet meer steunen en juist helpen met de bestrijding ervan. Hij erkent echter dat de strijd tegen ISIS inderdaad betekent dat we nu samen strijden met staten die op het gebied van democratie en mensenrechten eigenlijk niet onze bondgenoot kunnen zijn. Dat is een dilemma, waar hij zo 1-2-3 geen oplossing voor weet.

Samenwerking met Assad ziet hij echter absoluut niet zitten. Ook niet als hij wordt herinnerd aan zijn eigen uitspraak dat hij in Afghanistan nu toch ook de samenwerking met de Taliban opzoekt.

ABM biedt de minister een petitie aan over de mensenrechten van de Aramese christenen in Syrië en Irak.